^{شاید دانستن این نکته برای تان جالب باشد که واژه دوپینگ اصالتا از زبان آفریقایی نشات گرفته و اشاره به نوعی نوشیدنی الکلی دارد که برای مراسم رقص و آواز و بالا بردن انرژی به ‌کار می‌ رفته و کم‌ کم پایش به دنیای ورزش نیز باز شده است. اما آن چیزی که باعث شد تا مصرف این نوع ترکیبات با نوعی چالش مواجه شود، به سال 1886 برمی ‌گردد که یک دوچرخه سوار به نام لینتون به دنبال مصرف یکی از همین ترکیبات جان خود را از دست داد و آن زمان بود که محققان و به تبع آن ورزشکاران به اثرات سوء این نوع ترکیبات پی بردند. البته آمار تلفات ناشی از مواد نیروزا و دوپینگی به همین جا ختم نشد و سال‌ های بعد نیز ورزشکارانی بودند که یکی پس از دیگری به دلیل ناآگاهی از پیامدهای مصرف این مواد دچار مرگ ‌های دلخراش شدند. به عنوان مثال در سال 1960 دوچرخه سواری دانمارکی در المپیک رم به علت مصرف ترکیبات مت آمفتامین هنگام مسابقه جان خود را از دست داد. این موج کم ‌کم آن قدر گسترش پیدا کرد که ورزشکاران مشهوری همچون دونده معروف سرعت، بن جانسون یا فوتبالیست بزرگ آرژانتینی، مارادونا نیز به مصرف این ترکیبات رو آوردند و یک عمر آبرو و حیثیت ورزشی خود را یک شبه به باد دادند. به تدریج سوداگران این صنعت به فکر افتادند که قدری نسل داروهای دوپینگی را تغییر دهند و به این شکل صنعت داروهای آنابولیک و نیروزا برای ورزشکاران پایه‌ ریزی شد که تا امروز هم ادامه دارد و هر روز که می‌ گذرد، شاهد ترکیبی جدید هستیم که تنها به بهانه داشتن بدنی ورزشکاری، هر چند مصنوعی جوانان ما را به ورطه نابودی می ‌کشاند.}